ВЭГЭТАРЫЯНЕЦ

Вэгэтарыянец - гэта,

Хто ня зьесьць ані катлеты,

Ані птушкі, ні жывёлы –

Ледзьве ходзіць, сумны, кволы.

У каго з ільна адзеньне,

Той хто есьць адно насеньне.

Я таксама трапіў быў

Пад сучасны той уплыў.

Палюбіў я сьвет расьлін.

І такі я не адзін!

Хто ў лесе бровар мае,

Той расьліны паважае.

І ня чэпіць ён жывёлы

Без каўбасаў ён вясёлы!

Лішняга няма адзеньня,

Сыравіна ўся – насеньне,

Альбо бульба, ці бурак.

Вэгэтарыянец, так?

(Можа я падвёў за тонка,

Каб сказаць пра самагонку?)

Так, люблю я гэта зельле,

Ад яго ў мазгах вясельле!

Хлебную люблю, жытнёўку,

Як няма - тады цукроўку.

Альбо нават бурачанку,

Усё адно - налью я чарку.

Самагонкі, вып'ю флянец –

Хто я? В э г э т а р ы я н е ц!

У гарадзкіх жывеш умовах –

Можна выпіць і жандову,

Што таксама зь зерня, з бульбы

(Я знайшоў яе паўсюль бы).

Бульба ж, пэўне, ёсьць расьліна

(Не кумпяк, і не скаціна).

Вып'ю шклянку ўрачыста –

Вэгэтарыянец чыста!

І чытаў яшчэ я дзесьці:

Можна жыць - зусім ня есьці.

З гэтым я адразу згодны:

Той, хто п’е – той не галодны.

Пра яду ж ўсё – падманы.

Зьеш хоць пуд – ня будзеш п'яны!

Вып'еш самагонкі з жыта –

І шчасьлівы ты і сыты.

Сонейка на шкле "стакана" –

Набліжаецца нірвана!

Розум мой, як чысты ліст

(Можа я яшчэ будзіст?)

12.08.2003

малюнак ад www.racyja.of.by

(дзякуй!)