на галоўную


Ігар Вясялушка


 

 

 

"КАРЫСНЫЯ ПАРАДЫ"

 

 

Як раніцой уставаць не хочаш,

Ты шчыльненька заплюшчы вочы,

І броўкі хаткаю злажы.

Каб зразумелі ўсе наўкол,

Што гэта, пэўна, сьпіць анёл.

Мо пашкадуюць разбудзіць...

 

 

 

Хутчэй за ўсё не пашкадуюць

Сьвятло запаляць і пайдуць.

Залезь пад коўдра як-нібудзь

Хай апрануць спачатку ногі.

А можа сёньня, дзякуй богу,

Забудуць пра цябе наогул!

 

 

 

Не адбылося. Не забылі.

У ваннай воду ўключылі,

І цябе мыцца запрасілі,

А самі пайшлі піць гарбату...

 

 

 

Ні ў якім разе ты не мыйся!

А па струменьчыку вады

Рукой вадзі: туды-сюды.

І мокрым пальцам асьцярожна

Даткніся вочак ты, і ўсё.

 

 

 

Навошта табе чысьціць зубы,

Калі ў хуткім часе сьнедаць.

Дарослым гэта трэба ведаць –

Упэцкаюцца зубы зноў.

 

 

 

Падзьмі на шкляначку гарбаты,

На булку з маслам паглядзі,

Устаўся ў сьцену і сядзі.

Калі бацькі спазняцца будуць,

То будзе ўжо не да яды.

 

 

 

Каб паважалі ў садку,

Ім пакажы сваю натуру.

І не ідзі на фізкультуру,

І сядзеш першы да стала,

Пакуль астатнія там скачуць.

 

 

 

Калі на двор пачнуць зьбірацца,

Забудзь наўмысна ў шафцы шалік,

А ў шапцы тасьмы развяжы.

Ты ж помніш, што калі ты хворы,

Цябе кахаюць без мяжы.

І ў садок ісьці не трэба!

 

 

 

Нічога лепшага няма,

Як пахварэць цалюткі дзень –

Надзень на твар пакуты цень,

І прынясуць табе цукеркі,

І мульцікі глядзець дазволяць!

 

 

 

Цукеркі ўсе не еш зараз,

Зрабі цукерачны запас.

А потым не пайдзі вячэраць,

Скажы, што хворы, усе павераць,

А сам пад ложак, і з'еш ўсе!

(Каб пазайздросьціла сястра).

 

 

 

Ніколі не слухАй бацькоў -

Заўсёды будзеш ты здароў!

Рабі што хочаш, еш цукеркі,

І толькі бруднымі рукамі –

Дзяцінства ў цябе адно!

 

 

21.10. 2008


 

наступная старонка   >

 

 на галоўную

 



Используются технологии uCoz